Dzień Dziwaka należy do świąt dziwnych, ekscentrycznych, ale myślę, że wielu z nas posiada swoje małe osobliwości. A jaka jest jego geneza? Znany profesor psychologii, Philip Zimbardo, zorganizował na swojej uczelni dzień dziwaka, który dawał studentom możliwość przebrania się w dziwne stroje, głupiego czy odrażającego zachowania. Eksperyment przyniósł wstrząsające rezultaty, a uczestnicy przekonali się, czym jest konformizm.

edward nozycoreki 

Kim jest dziwak?

Według „Słownika języka polskiego” dziwak to człowiek o osobliwych, dziwnych upodobaniach i przyzwyczajeniach, oryginał, cudak, ekscentryk. Ktoś, kto nie daje się wepchnąć w ramy konformistycznych zachowań. Często może spotykać się z brakiem zrozumienia i społecznej akceptacji.

W kinie można spotkać wiele osobliwości. Postanowiłam wyróżnić pięć filmów wartych zobaczenia, w których bohaterowie charakteryzują się odmiennością wobec uporządkowanej według zasad i norm rzeczywistości.

Top 5: filmy o dziwakach

Forrest Gump, reż. Robert Zemeckis

Forrest gump

Forrestowi Gump nie można odmówić uroku osobistego i zaangażowania w życie społeczne, mimo wszystko nie daje się wpisać w schematy i normy społeczne. Ze swoimi własnymi dziwactwami, naiwnością i słodką głupotą zdecydowanie odstaje od reszty. Na szczęście jego ułomności nie przeszkadzają mu w odniesieniu sukcesu.

Człowiek słoń, reż. David Lynch

Człowiek słoń

Przepełnionym smutkiem obraz dziwaka, który ze względu na swój wygląd odstaje od normatywnej społeczności. Choć posiada te same pragnienia i marzenia, oczekuje akceptacji, trudno dostrzec jego wnętrze przez nieprzyjazną powłokę. David Lynch z dużą wrażliwością przedstawia swojego bohatera, dzięki czemu łatwiej zrozumieć jego zagubienie.

Jak we śnie, reż. Michel Gondry

Jak we śnie

Alain Chabat, Gaël Garcia Bernal

Stephane prowadzi bardzo bogate życie w snach – potrafi kreować niezwykłe scenariusze wydarzeń i pełen jest radości działania. Nie do końca dobrze odnajduje się w rzeczywistości. Nie przystaje swoją wrażliwością do świata, w który przyszło mu żyć. Gondry ciekawie przedstawia swoich zagubionych bohaterów pełnych uroczych przyzwyczajeń i wątpliwości.

Edward Nożycoręki, reż. Tim Burton

Edward Nożycoręki

Pierwszym skojarzeniem, które pojawia się na temat filmów o dziwakach, jest Edward Nożycoręki. Tim Burton specjalizuje się w opowieściach o postaciach odstających od społeczeństwa. Ta klasyczna postać odludka, który musi sobie radzić z samotnością, brakiem zrozumienia i ludzką nienawiścią, została w niezwykle przejmujący sposób sportretowana przez Johnny’ego Deppa. To jedna z ciekawszych opowieści o odmienności.

Nosferatu – symfonia grozy, reż. F.W. Murnau

Nosferatu

Klasyczny przykład odmienności i dziwactwa. Max Schreck jako wampiryczny Nosferatu z odstającymi uszami, haczykowatym nosem i szponiastymi dłońmi. Ten dziwak nie wzbudza sympatii, lecz grozę przed tym co nieznane i odległe od norm zachowania społecznego.

Related Posts

To był mocny rok pod kątem aktorskich występów na dużym ekranie. Kilka z nich zostało w mojej...

Przygotowanie podsumowań roku nie należy do najłatwiejszych. Zazwyczaj toczę bitwę między...

Końcówka roku to czas podsumowań. Z przyjemnością przeglądam listy produkcji, które udało mi się...

Leave a Reply