– daję 7 łapek! Logan jest ciekawym komentarzem rzeczywistości. Eksploruje jej popkulturowe aspekty, wykorzystując do maksimum odwieczne konflikty dobra ze złem, fascynacje przemocą. Dekonstruuje mit dziecka jako istoty bezbronnej i niewinnej. James Mangold bawi się tropami, prowadzi intelektualną rozgrywkę, którą dość...

– daję 8 łapek! Lato miłości rozgościło się we Włoszech. Luca Guadagnino przedstawia niezwykle piękną i sensualną opowieść o dorastaniu, pierwszej młodzieńczej inicjacji, odkrywaniu swojej tożsamości i wizualnej wzniosłości. Tamte dni, tamte noce są wyciszone, dumne i artystycznie dopieszczone, dzięki czemu forma nie...

– daję 6 łapek! Film otwiera scena zabawy. Niewyszukany bar i muzyka na żywo, która zachwyca optymizmem i nutką tęsknoty za lepszym światem. Przejmujący głos Felicie dociera do trzewi. Kamera z uwagą przygląda się jej twarzy – skupiona, pełna niewyrażonych emocji. Odważna, zdecydowana i chwytająca życie za rogi.

– daję 8 łapek! Niezwykle smakowity filmowy koktajl pełen kąśliwych uwag, słownej żonglerki i aktorskiej chemii. Sally Potter perfekcyjnie wykorzystała możliwości małej przestrzeni mieszkania by zbudować sytuację pełną napięcia i intensywnych uczuć. Polityczne przekonania, międzyludzkie animozje, skrajne postawy i...

– daję 7 łapek! Starszy mężczyzna wychodzi z sauny. Idzie do baru, gdzie na scenie śpiewa urocza, młoda kobieta. Jedzą razem kolację z okazji jej urodziny i wracają do domu. Upojna noc, wyznania miłości i nagła zmiana tonacji. Coś, co mogło się wydawać początkiem opowieści o uczuciu i byciu razem pomimo różnicy wieku,...

– daję 4 łapki! Pokot to film niedoskonały w opowiadanej historii. Zatopiony w onirycznym świecie górskiej natury. Otoczony lasami i dziką zwierzyną niesie w sobie potencjał na pewną odrębność ludzi i wydarzeń od hermetycznej i dobrze znanej rzeczywistości. Agnieszka Holland otrzymała fantastyczny materiał wyjściowy w...

– daję 5 łapek! The Dinner mógł być filmem, który, z napięcia pomiędzy czwórka bohaterów przy jednym stole, nie daje chwili wytchnienia. Niestety rozbicie opowieści na różne przestrzenie i płaszczyzny czasowe skutecznie zmniejsza emocjonalne zaangażowanie i intensywności sytuacji. Oren Moverman wędruje po niuansach...

– daję 6 łapek! Mark (Ewan McGregor), Spud (Ewen Bremner) i „Sick Boy” (Jonny Lee Miller) powrócili po dwudziestu latach. Z mniejszym bądź większym powodzeniem radzą sobie z narkotykowym uzależnieniem, ale wciąż są tak samo zagubieni w życiu. Po ucieczce Rentona ich życie uległo zmianie, a jego przybycie do Edynburga...

– daję 5 łapek! Debiut reżyserski. Otwarcie festiwalu. Niesamowita osobowość bohatera. Piękna muzyka. II wojna światowa w tle. To mogło być emocjonujące przeżycie, pełne zwrotów akcji i niesamowitych wydarzeń w jakie owocowało życie Django Reinhardta. Niestety powstał film nierówny, w którym obraz nie dorównuje...