Pozycja obowiązkowa
-daję 4 łapki! Pozycja obowiązkowa to raczej opcja, którą można wybrać w nudny wieczór. Hollywood rzadko sięga po dojrzałe kobiece bohaterki, które lata świetności mają już za sobą. Tym bardziej należy docenić film Billa Holdermana. Szkoda, że na tym kończą się wszystkie zalety komedii romantycznej zanurzonej w bogatym świecie Los Angeles. Debiutujący reżyser stworzył produkcję toporną, bez lekkości i polotu, która […]

„Pozycja obowiązkowa”, reż. Bill Holderman (2018)

 – daję 7 łapek! Ten polityczno-moralny „manifest” przede wszystkim stanowi dla mnie popis gry aktorskiej młodziutkiej debiutantki Charlotte Cétaire. Jej bohaterka jest niczym symbol, obrazujący wpływ rozgrywek politycznych na „niewinne” osoby trzecie. A także: powrót do Włoch.

„Po latach”, reż. Annarita Zambrano (2017)

13 Reasons Why
      Zastanawialiście się, po co robić kontynuację serialu, który miał zamkniętą strukturę? Trzynaście powodówodkrywało powoli kolejne karty, opowiadało historię Hanny Baker (Katherine Langford) i wydarzeń, które doprowadziły do jej samobójczej śmierci. Co naprawdę sprawiło, że zdecydowała się na tak drastyczny krok? Wydaje się, że prawda ujrzała światło dzienne. Ale czym ona jest? I czy na pewno istnieje?

„Trzynaście powodów”, sezon 2 [NETLIX]

Deadpool 2
– daję 7 łapek! Nużą was niezniszczalni superbohaterowie? Żelazne ramiona? I efektowna walka zespołowa? Deadpool2 wykorzystuje wszystkie znane schematy i wzorce. Ponownie punktuje elementy guilty pleassure współczesnej widowni i wychodzi bez szwanku z zawadiacką miną z każdej opresji. David Leitch stworzył film z miłości do komiksów. To jego uczucie wylewa się z ekranu, zahacza o solidne popkulturowe nawiązania i gwarantuje beczkę […]

„Deadpool 2”, reż. David Leitch (2018)

 – daję 6 łapek! Ta historia wydarzyła się naprawdę. No, przynajmniej część tej historii. Klacz imieniem Kincsem była bohaterką Węgier w latach 70. XIX wieku, a jej naturalnych rozmiarów statuę do dziś można podziwiać w Kincsem Park w Budapeszcie.

„Miłość i hazard”, reż. Gábor Herendi (2017)

Prawdziwa historia
– daję 6 łapek! Proces twórczy to niezwykle trudna sprawa. Pełna artystycznych wątpliwości, myślowych zawirowań i wewnętrznych konfliktów. Roman Polański przekonuje o tym w Prawdziwej historii i nieco bardziej w stylu Francoisa Ozona przygląda się swoim bohaterkom. Zatapia się w ich wnętrz, eksploruje ich psychikę i przedstawia dynamiczną relację chorej zależności. A przy tym wodzi widza za nos, podrzuca tropy i […]

„Prawdziwa historia”, reż. Roman Polański (2017)

Tully
– daję 6 łapek! Tully to kino ważne i, pomimo kilku komediowych tonów, poważne. Jason Reitman opowiada o macierzyństwie bez kolorowych laurek, pasma uśmiechów i lśniącej kuchni. Ucieka od idealnego obrazu szczupłych i wysportowanych matek, którymi raczy nas Hollywood. W zamian oferuje łzy, ból i bezsenne noce okraszone schizofrenicznym rozdarciem między ponurą rzeczywistością i tęsknotą do beztroski.

„Tully”, reż. Jason Reitman (2018)

The Rain
      Twórcy skandynawskiego The Rain zabawili się widzami. I o ile można czerpać przyjemność z wyszukanego rozrzucania tropów, wodzenia za nos i poszukiwania odpowiedzi na nurtujące pytania, w tym przypadku pozostaje tylko niedowierzanie i złość za łopatologiczne rozgrywanie przewidywalnej akcji. Wszelkie wydarzenia, które rozgrywają się na przestrzeni ośmiu odcinków są obliczone na wzbudzanie konkretnych emocji tylko po to, aby […]

„The Rain”, sezon 1 [NETFLIX]

Strażnicy cnoty
– daję 4 łapki! Moralizatorska opowieść o momencie przejścia granicy między dzieciństwem a dorosłością. Pełna fekalnych i wulgarnych żartów przypowieść dla rodziców, aby zaufali swoim pociechom, pozwolili na popełnianie błędów i samodzielne wkraczanie w nowe życie. Strażnicy cnoty to kino amerykańskie do szpiku kości. Nigdzie indziej bal maturalny nie urasta do rangi tak wielkiego i transgresyjnego wydarzenia, jak w kraju Wielkiego […]

„Strażnicy cnoty”, reż. Kay Cannon (2018)

      Silnie kobiece postaci coraz częściej pojawiają się na dużym ekranie i odgrywają pierwsze skrzypce w fabularnej orkiestrze. Wciąż można ubolewać, że ich postawy, seksualność czy emocjonalność są wydestylowane z męskich spojrzeń, tworzone ku ich uciesze. Na szczęście do głosu dochodzą reżyserki, a same aktorki coraz głośniej mówią o nierównowadze reprezentacji płci na dużym ekranie. Życie pełne jest […]

Filmy o silnych kobietach

Joaquin Phoenix. Jestem, jaki jestem
Joaquin Phoenix potrafi być uroczym romantykiem i krwawym zabójcą. Z zaskakującą łatwością łączy melancholię z brutalnością. Umiejętnie portretuje bohaterów skomplikowanych, zamkniętych w sobie, których emocje stanowią trudną do rozwikłania łamigłówkę. Nie idzie na skróty, nie rozgrywa postaci w sposób oczywisty, lecz stara się wyjść poza schemat wygodnych rozwiązań. Jego role zapadają w pamięci, nawet jeśli pojawia się na drugim planie. […]

Najlepsze role Joaquina Phoenixa | Top 6

      Los Angeles kraina marzeń, wielkich nadziei i złamanych karier. To z tym miejscem nieodłącznie wiąże się Hollywood, czyli jedna z największych Fabryk Snów na świecie. Właśnie w tym mieście szczęścia szuka Mia (Emma Stone), dzieląc swój czas między mizerną pracą kelnerki a bieganiem z castingu na casting. Równie mocno Sebastian (Ryan Gosling) łączy swe marzenia z Los […]

Podróże małe i duże: La La Land – Los Angeles

Gdzie jest Dory?
        Kino jest niezwykle bogate w poruszane tematy. Dostarcza nam emocji, uczy i prowokuje do zadawania pytań. Jedną z największych zagadek jest funkcjonowanie ludzkiego umysłu. Czy pamięć decyduje o tym, kim jesteśmy, kim byliśmy i kim staniemy się w przyszłości? Co się dzieje, kiedy nasza pamięć napotyka na problemy? Twórcy opowiedzieli, m.in. o amnestii, pamięci krótkotrwałej czy […]

Najlepsze filmy o utracie pamięci

– daję 8 łapek! Wszechświat to za mało, by pomieścić uniwersum emocji dostarczanych przez braci Russo. Z dala od przytłaczającego mroku zanurzamy się w świat pełen niebezpieczeństw, złowieszczych planów i drużynowego działania. Avengers: Wojna bez granic jest typowym filmem Marvela. Nosi w sobie lekkość opowiadania, ciężar rozbuchanej inscenizacji, wciągającą narrację i kąśliwy humor – gotowy rozładować każde napięcie. Prawdziwa kinowa zabawa […]

„Avengers: Wojna bez granic”, reż. Anthony i Joe Russo

Kruk
Mrok w Białymstoku przybiera na sile. Morawski nie żyje i trzeba znaleźć odpowiedź na pytanie, kto posłużył się jego wnukiem jako narzędziem zemsty. Wciąż pozostało wiele spraw do rozwiązania, czasu niewiele, ale Maciej Pieprzyca dość dobrze rozkłada akcenty, podsuwa sugestie i daje odpowiedzi. Ostatni odcinek domyka wątki, spina poszczególne wydarzenia i buduje spójny obraz całości.

„Kruk. Szepty słychać po zmroku”, odcinek 6 [CANAL+]

Westworld
„Gwałtownych uciech i koniec gwałtowny”. Cudowny park stworzony ku uciesze ludzi przestał być ich własnością. Nowa opowieść stworzona przez Roberta Forda (Anthony Hopkins) weszła w życie, a w świecie Westworld zapanował chaos. Chaos i zniszczenie, które tak bardzo lubimy. Podszyte intelektualnym przesłaniem, kilkoma równoległymi wątkami i zagadkami, których nie sposób rozwikłać w przeciągu jednego odcinka. Lisa Joy i Jonathan Nolan […]

„Westworld”, sezon 2 odcinek 1 [HBO]

Raz się żyje
– daję 5 łapek! Nash Edgerton chciałby być mieszanką Tarantino i braci Coen. Stara się łączyć wątki kryminalne z zabawnymi potknięciami. Wchodzi w brutalność i równoważy ją śmiesznym przekraczaniem granic. Szkoda tylko, że cała fabuła staje się pretekstowa, pełna luk logicznych i przewidywalnych rozwiązań. Jak po nitce do kłębka zmierzamy do banalnego finału, który – niby – ma wszystko odwrócić […]

„Raz się żyje”, reż. Nash Edgerton (2018)

Złe psy
– daję 3 łapki! Brudny policjant zamieszany w ciemne gangsterski sprawki? Przypadkowa śmierć? Intryga, którą trudno rozwikłać? Dobrze znacie tą melodię? Złe psy nie oferują niczego oryginalnego. Odkopują znane schematy, nurzają się w mroku ciemnych porachunków i wprowadzają jedynego sprawiedliwego, który musi oczyścić swoje imię. Robert Moresco robi kino bez wyrazu, któremu – niestety – nie chcę się poświęcić odrobiny […]

„Złe psy”, reż. Robert Moresco (2018)

 – daję 7 łapek! Zawsze zajmuje mi chwilę przyzwyczajenie się do tego, że koreańskie kino rozrywkowe rządzi się swoimi prawami. Ale kiedy już zaakceptuję nietypowy dla mojego słowiańskiego ucha akcent, wszechobecną technologię, jaskrawe barwy i przerysowane postaci nachalnie kreślące relacje wpisujące się w schemat – zaczynam cieszyć się seansem.

„Pętla”, reż. Seon-ho Jo (2016)

 – daję 8 łapek! Reżyser odpowiedzialny za produkcje „Pożegnanie” i „Rękopisy nie płoną” – wyklęty w Iranie Mohammad Rasoulof – wraca z kolejnym filmowym odbiciem obrazu brutalnej rzeczywistości w swoim kraju.

„Uczciwy człowiek”, reż. Mohammad Rasoulof (2017)

Dziewczyna we mgle
– daję 5 łapek! Dziewczyna we mgle to wiele filmowych opowieści upchniętych w jednej fabule. Historia, która wielokrotnie mogłaby się zakończyć i pozostawić widza w pełni usatysfakcjonowanego. Powolne opowiadanie o zbrodni i manipulowaniu mediami wymyka się od szablonowego kina kryminalnego, ale Donato Carrisi nie wierzy w inteligencję widza – dopowiada, opisuje i dosadnie przedstawia rozwiązania, by finalnie zagwarantować niespodziewany, ale nieco […]

„Dziewczyna we mgle”, reż. Donato Carrisi (2017)

Po przełomowym czwartym odcinku, w którym wiele się wyjaśniło, nadszedł czas na mocne uderzenie pełne komplikacji. Kruk. Szepty słuchać po zmroku zatapia się w coraz bardziej mrocznej klimaty, a choroba psychiczna komisarza zdaje się najmniejszym problemem. Białostocka policja traci dobrą passę, a przeszłość zaczyna wyciągać swoje macki, zbierając kolejne ofiary. Maciej Pieprzyca sprawia, że jest krwawo, niebezpiecznie, ale przede wszystkim […]

„Kruk. Szepty słuchać po zmroku”, odcinek 5 [CANAL+]

Znikasz
– daję 5 łapek! Urocza duńska rodzinka przemierza kręte górskie drogi samochodem. Uśmiechnięci i pełni życia chwytają promienie słoneczne. Wszystko się zmienia, kiedy spokojna przejażdżka zamienia się w wymyślony wyścig, a Frederik (Nikolaj Lie Kaas) upaja się adrenaliną pulsującą w jego żyłach. Peter Schønau Fog rozpoczyna swój film w iście hitchcockowskim stylu, buduje atmosferę napięcia i niepewności, aby finalnie przenieść […]

„Znikasz”, reż. Peter Schønau Fog (2017)

Niewidzialne
– daję 6 łapek! Filmy Pawła Sali mają w sobie indywidualny rys. Szokujące, ciche i z dala od głównego nurtu poruszają tematy raczej niemodne. Niewidzialne schodzi do podziemi, zanurza się w piwnicy i przygląda osobom, na które nikt nie chce patrzeć. To obraz polskiego marginesu, polskich zagubiony i walczących o normalne życie. Walczących z codziennością, by nie tyle odbić się […]

„Niewidzialne”, reż. Paweł Sala (2018)

Ciche miejsce
– daję 7 łapek! Horror bez naiwnych straszaków? John Krasinski tworzy artystyczny film, który – choć wykorzystuje znane schematy – potrafi prawdziwie przyciągnąć uwagę i nie odpuszczać do ostatniej minuty. Ciche miejsce bazuje głównie na ciszy i lęku przed nieznanym, nieokreślonym. Prześladowani dostosowują swoje życie do nowej postapokaliptycznej rzeczywistości, w której zło czai się na każdym kroku. Reżyser, niczym David […]

„Ciche miejsce”, reż. John Krasinski (2018)

Jak co roku filmowa wiosna zawita na Pragę! 24. edycja Wiosny Filmów zachwyca nie tylko repertuarem, ale dogodnymi lokalizacjami i atmosferą wielkich festiwali – w końcu gromadzi dzieła pokazywane w Wenecji, Cannes czy Berlinie. W tym roku filmy będzie można oglądać w Kinie Praha oraz w nowootwartym kinie Amondo, a także w Sali pod Sowami. A na co zwrócić uwagę […]

Wiosna Filmów 2018: Co warto zobaczyć?

Zagubieni w kosmosie
Science – fiction ma się dobrze, a Netflix nie ustaje w próbach przedstawiania nowych serialowych czy filmowych odsłon tego gatunku. Po Anihilacji, która pozostawiała we mnie smutne uczucie rozczarowania, Bright łapiącym wiele srok za ogon i nie do końca udanym acz wciągającym i interesującym Altered Carbon, przyszła pora na serial familijny. Nie doświadczymy tutaj mrocznej opowieści o upadku człowieka, niszczejącym […]

„Zagubieni w kosmosie”, odcinki 1-5 [NETFLIX]

Wyspa psów
– daję 7 łapek! Piękne, mądre i subtelne kino o akceptacji, miłości i podstawowej potrzebie życia w zgodnej społeczności. W swoich filmach Wes Anderson wielokrotnie przerabiał traumę po utracie ukochanego psa, aż nadeszła pora na produkcję całkowicie poświęconą czworonożnym przyjaciołom. Wyspa psów to obraz dopieszczony wizualnie, ale przede wszystkim bogaty w znaczenia, dający szerokie pole do analizy i dyskusji.

„Wyspa psów”, reż. Wes Anderson (2018)

Twarz
Polska prowincja to pasmo śmieszności, komicznych przywar i bezmyślnego zanurzenia w tradycji. Polscy filmowcy nie szczędzą ciosów i z brutalną dosłownością pokazują dualizm Polaka, który uwięziony jest w pułapce przyzwyczajeń i marzeń o świetlanej przyszłości na miarę Europy Zachodniej. Ekspertem od wymierzania policzków jest Małgorzata Szumowska, która ze swojej wnikliwej obserwacji potrafi wyciągnąć bolesne acz prawdziwe wnioski. Równie dobrze radzą […]

„Zazdrość, strach, uprzedzenia. Polska w krzywym zwierciadle czy prawdziwa?”