– daję 8 łapek!

Słodko-gorzki dramat tureckiej reżyserki zdobył nominację do Oscara 2016 w kategorii Najlepszy film nieanglojęzyczny.

Mustang

Ergüven przedstawia nam pięć ślicznych i wesołych sióstr. Dziewczynki mieszkają w małej wiosce na północy Turcji. Nie różnią się zbytnio od europejskich nastolatek. Lubią wygłupiać się ze znajomymi, słuchać muzyki, opalać się w skąpych strojach. Tym bardziej przejmująca jest ich tragedia – uświadamiamy sobie, że nie są w jakikolwiek sposób naturalnie uwarunkowane do życia w kulturze, ograniczającej wolność osobistą. Umysły tureckich kobiet niczym nie różnią się od naszych, które uważamy za światłe i otwarte.

Przychodzi jednak moment, że nieżyczliwe plotki wścibskich sąsiadek stają się dla opiekunów dziewczynek ważniejsze od potrzeb i pragnień sióstr. Dom zamienia się w twierdzę. Wszystko w imię obrony czci nastolatek.

Może dla widza jest to tym bardziej przerażające. Kiedy oglądamy produkcje wymownie ukazujące islamski ekstremizm, zdajemy sobie sprawę z zastosowanej hiperboli, podświadomie nie wierzymy w aż takie skrajności. Tu wszystko wydawało się normalne, byliśmy w stanie identyfikować się z siostrami. Zwyczajnymi roześmianymi dziećmi. Kultura współczesnej Turcji zdawała się niewiele różnić od zachodniej. Gdy wuj dziewczynek zaczął wprowadzać pierwsze restrykcje, nie odbiegało to jeszcze zbytnio od normy. Cóż dziwnego w tym, że na nastolatkę trochę się pokrzyczy i dostanie ona szlaban? Okazuje się jednak, że bzdurne przekonania – mające rzekomo na celu zachowanie dzieci czystymi i niewinnymi – mogą zgotować piekło. Widz nie zauważał podstępu, polubił dziewczynki, by za chwilę patrzeć na ich cierpienie.

Mimo trudnej tematyki, film ma swój nieodparty urok. Jest ciepły i pogodny. W dziewczynkach wciąż tli się nadzieja. Są czarujące – młodziutkie, świeże, bezbronne, naturalne. Nie można oderwać od nich oczu. Cała tragedia rozgrywa się też w przepięknej scenerii – barwnych kadrach nadmorskich Inebolu, Abany i Stambułu.

About the Author

Radiowiec, prawnik, podróżnik. Niekoniecznie w takiej kolejności. Nade wszystko: kinomaniak.

Related Posts

Poszukiwanie prawdy to praca dwadzieścia cztery godziny na dobę. Skrupulatne przeglądanie dowodów,...

Dziwny to jest film. Nie twierdzę tego, by zniechęcić do oglądania czy negatywnie ocenić...

Kto ma mieszkanie, ten ma władzę. A przynajmniej może brać czynny udział w podejmowaniu decyzji....

Leave a Reply