– daję 6 łapek!
Nie otwieraj oczu to postapokaliptyczna matczyna walka o przetrwanie. Krewny Cichego miejsca przedstawia świat, w którym szaleją tajemnicze zjawiska i potwory doprowadzające ludzi do szaleństwa i samobójczej śmierci. Susanne Bier buduje klaustrofobiczną przestrzeń, gdzie niewiadome i niewidzialne jest niebywale przerażające. Buduje napięcie na tym, czego nie można zobaczyć i perfekcyjnie wprowadza nas w świat bohaterów, którzy pozbawieni jednego ze zmysłów – wzroku – muszą odnaleźć bezpieczną przystań.
U Johna Krasinskiego dźwięk niósł w sobie zabójczą siłę. W nowej rzeczywistości rządziły tajemnicze stwory o wyczulonym słuchu, które zabijały wszystko na swojej drodze. Bohaterowie nauczyli się funkcjonować w kompletnej ciszy. W filmie Susanne Bier Malorie (Sandra Bullock) wraz z dwójką dzieci z przepaskami na oczach próbuje odnaleźć azyl, gdzie patrzenie na otaczającą rzeczywistość nie będzie oznaczało rychłej śmierci.
Bird Box
Duńska reżyserka buduje narrację na dwóch planach czasowych. Widzimy, jak rozpoczęła się apokalipsa, ludzie walczyli o przetrwanie. Obserwujemy ciężarną Malorie w odciętej od świata willi z przypadkowymi ocalałymi. Śledzimy jej losy, aż do momentu podjęcia decyzji o wejściu na łódź i rozpoczęcia niebezpiecznej podróży do tajemniczego, dającego poczucie bezpieczeństwa, miejsca. Ta historia jest przeplatana ujęciami z ryzykownej wyprawy. Trójka bohaterów z przepaskami na oczach płynie rwącą rzeką. Surowa matka, zagubione dzieci i demoniczne uczucie opresji sprawiają, że całości daleko do radosnej wycieczki.
Nie otwieraj oczu sprawdza się jako thriller. Sandra Bullock kolejny raz pokazuje, że nie jest tylko słodką dziewczyną z komedii romantycznych. Pozbawiona jednego z największych aktorskich atutów, czyli oczu, potrafi grać na emocjach i odzwierciedlać myśli swojej bohaterki. Bier pokazuje postać matki, która zmuszona przez okoliczności, podejmuje się zadania ocalenia nie tylko siebie, ale dwójki dzieci. Malorie, przed apokalipsą, nie była najszczęśliwszą kobietą w ciąży i zapewne rozważała adopcję, dlatego jej ewolucja jest jednym z ciekawszych elementów filmowej opowieści. Poza tym Bullock daleko do emanowania ciepłem, uroczym uśmiechem i delikatnością. Malorie jest surowa, oschła i czasami zbyt ostra. Odcina się od emocji, ponieważ boi się zranienia – nawet dzieci nie otrzymują imion, ale przez długi czas funkcjonują jako Chłopiec i Dziewczynka.
Bird Box
Ten film jest tak naprawdę intrygujący za sprawą Sandry Bullock. Sama opowieść to zlepek dobrze znanych schematów i motywów, które prowadzą – jak po nitce do kłębka – do w miarę szczęśliwego finału. Matczyna siła pokona wszelkie przeciwności. Gdzieś na końcu wyczerpującej wędrówki znajduję się nagroda w postaci życzliwej i wspierającej komuny. W kobiecie tkwi niebywała siła. Susanne Bier sprawnie łączy ze sobą wszystkie te znane stwierdzenia i pomimo dość przewidywalnych rozwiązań, potrafi trzymać napięcie i tempo.
Nie otwieraj oczu to kino klaustrofobicznych przeżyć, które budują dojmujące poczucie bycia w opresji. Można było oczekiwać czegoś więcej, choćby zabawy zmysłami i ciekawszej próby przeniesienia odczuć doświadczenia świata przez bohaterkę pozbawioną wzroku. Mimo wszystko ten film sprawnie opowiedziana historia o walce o przetrwanie w nowej rzeczywistości.
Follow
