– daję 6 łapek!

Surowe kino islandzkie pełne ukrytych gorących emocji. Debiutujący dziecięcy aktorzy, których gra jest przekonująca na miarę najważniejszych nagród filmowych. Obraz trudny i choć wtórny, to potrzebny.

Kadr z filmu „Serce z kamienia”.

Śledzimy codzienność członków hermetycznej społeczności niewielkiego miasteczka położonego nieopodal Reykjaviku.

Thor jest zwyczajnym dojrzewającym chłopcem. Kusi go alkohol, zaczyna myśleć o dziewczynach, głowę zaprzątają mu sprawy jego seksualności. Nie jest zadowolony ze swojej fizyczności, ma kompleksy. Brakuje mu męskiego wzorca, ponieważ ojciec porzucił rodzinę. O matce plotkuje się w okolicy, że źle się prowadzi. Starsze siostry dręczą go i ośmieszają. Wdaje się w spór z rówieśnikami, nie potrafi zdobyć dziewczyny, która mu się podoba.

Nic tu nie jest czarno-białe. Thor kłóci się z siostrami, ale kiedy nastaje taka konieczność – stoją przy nim. Dzieciaki naśmiewają się ze zniewieściałego Christiana, choć naprawdę wszyscy darzą go sympatią. Pod adresem Beth kieruje się inwektywy, jednak rzekomo rozwiązła dziewczyna pozostaje obiektem westchnień głównego bohatera.

Kadr z filmu „Serce z kamienia”.

Małomiasteczkowa mentalność nie sprzyja zdrowemu rozwojowi miejscowych dzieciaków. Rodzice mają problem z alkoholem lub biją swoje dzieci. Jednocześnie każdy ruch musi być poprzedzony pytaniem: „A co ludzie na to powiedzą?”.

Jedną z cech powszechnie szkalowanych jest homoseksualizm. Zdradzenie się ze swoją odmiennością oznacza konieczność przeprowadzki. Czy już same kąśliwe żarty rówieśników mogą doprowadzić do tragedii?

Kadr z filmu „Serce z kamienia”.

„Serce z kamienia” to długi i wolny film, przekrojowo ukazujący problemy społeczne. Nienaganna realizacja sprzyja zaangażowaniu widza w przedstawiane historie. Obraz jest realistyczny i wiarygodny. Potrafi bawić, wzruszać i zatrważać. Obserwowane przykre zdarzenia momentami wywołują też niesmaczną pustkę, prowokując do refleksji.


Zapraszamy do śledzenia nas na Facebooku i Instagramie!

[R-slider id=”2″]

About the Author

Radiowiec, prawnik, podróżnik. Niekoniecznie w takiej kolejności. Nade wszystko: kinomaniak.

Related Posts

Po festiwalu w Toronto Przysięga Ireny zbierała dobre recenzje. Niestety nie będę podzielać tego...

Amy Winehouse była artystką, która potrafiła wejść głęboko w serce. Jej muzyka była pełna emocji,...

Alex Garland zabiera nas w centrum wojennego piekła niczym na rodzinną przejażdżkę na piknik....

Leave a Reply