Urodziła się w ciele mężczyzny, ale od zawsze czuła się kobietą. Wpisana w społeczne schematy musiała odgrywać w jej mniemaniu absurdalną rolę. Psychika nie szła w parze z fizycznością. Nieustanny konflikt i problem z jednoznacznym określeniem własnej tożsamości prowadzi do chęci szybkiej zmiany i odrodzenia się na nowo. Tak jest z Larą, bohaterką film Girl, która rozpoczyną trudną drogę do nowego życia.

Czym jest transseksualizm?

Transseksualizm to jedno z zaburzeń tożsamości płciowej, w którym identyfikacja płciowa (to, kim się czujemy) nie zgadza się z płcią biologiczną. To temat ważny, trudny i nieraz mylony z transwestytyzmem. 

A jak kino przedstawia walkę osób transseksualnych z własną fizycznością, niezrozumieniem i napiętnowaniem społecznym? Oto kilka przykładów filmów o transseksualizmie. 

Girl, reż. Lukas Dhont
Kadr z filmu „Dziewczyna”.

Piętnastoletnia Lara zrobi wszystko, by spełnić swoje marzenia. Chce zacząć naukę w prestiżowej szkole baletowej i zrobić karierę baleriny. Marzy o czymś jeszcze – o wydostaniu się z chłopięcego ciała, w którym uwięziona jest wrażliwa dziewczyna.

Transamerica, reż. Duncan Tucker

Amerykanin Bree (Felicity Huffman) od lat robi wszystko, by zrealizować swoje marzenie – stać się kobietą. Na tydzień przed końcową operacją odbiera niezwykły telefon. Dzwoni Toby (Kevin Zegers), nastolatek, który podaje się za jego syna i prosi o wyciągniecie go z więzienia na drugim końcu kraju. Bree po wielu wahaniach postanawia pomóc chłopcu. Rozpoczyna się komedia pomyłek. Toby nie podejrzewa, że kobieta, która się po niego zgłosiła, to jego ojciec. Bree nie wyprowadza go z błędu, odkrywa jednak, że chłopak chce uciec kuratorowi i szukać prawdziwego ojca. We dwóch wyruszają w pełną przygód podróż po Ameryce.

Na zawsze Laurence, reż. Xavier Dolan

W latach 90. Laurence powiedział swojej dziewczynie Fred, że chciałby stać się kobietą. Pomimo przeciwieństw stawiają razem czoła uprzedzeniom przyjaciół, radom rodzin i fobiom społeczeństwa, którego zasad nie cenią. Wyruszają w dziesięcioletnią podróż, w czasie której mogą stracić nie tylko siebie nawzajem, ale również własną, wewnętrzną tożsamość. Przejście na drugą stronę nawet dla nich jest wielką tajemnicą. 

Fantastyczna kobieta, reż. Sebastian Lelio
Una mujer fantastica
Fantastyczna kobieta

Orlando (Francisco Reyes) planuje urodzinową niespodziankę dla znacznie młodszej od niego partnerki, Mariny (Daniela Vega). Prezent wręcza jej podczas romantycznego wieczoru, który para spędza w Santiago na kolacji i tańcach. Po powrocie do mieszkania mężczyzna nieoczekiwanie słabnie. Marina zabiera go do szpitala, gdzie musi skonfrontować się z rodziną Orlanda, a także z wrogo nastawioną służbą zdrowia i policją. Wskutek tragicznych wydarzeń będzie musiała zawalczyć o prawo do swoich uczuć, godności, a nawet przeżywania żałoby.

Mów mi Marianna, reż. Karolina Bielawska

Kiedy Marianna chce być Marianną do końca – nie tylko emocjonalnie, ale też cieleśnie i prawnie – musi zrezygnować z całego swojego dotychczasowego życia. Musi zostawić żonę i córki, pogodzić się z odrzuceniem i brakiem akceptacji ze strony rodziców, z samotnością. Ale pragnienie bycia kobietą, życia w zgodzie z własnym ciałem i tożsamością, jest silniejsze. Starając się o zmianę metryki, przygotowując się do operacji zmiany płci, Marianna pełna jest entuzjazmu i wiary w przyszłość. Kiedy jednak jej życie nieoczekiwanie łamie choroba, wybrzmiewa cały dramat tej egzystencji. 

Related Posts

Powiedzieć, że mam trudną relację z filmami Christian Petzolda, to jak nic nie powiedzieć....

To był mocny rok pod kątem aktorskich występów na dużym ekranie. Kilka z nich zostało w mojej...

Przygotowanie podsumowań roku nie należy do najłatwiejszych. Zazwyczaj toczę bitwę między...

Leave a Reply