Powiedzieć o Fran, że jest introwertyczką, to nic nie powiedzieć. Wycofana, zamknięta w sobie spędza dni w samotności, rozmyślając o śmierci. Czas w pracy upływa jej na powtarzalnym wykonywaniu obowiązków i podsłuchiwaniu rozmów współpracowników. W jej życiu pojawia się odrobina kolorytu, kiedy do biura przychodzi Robert. 

Daisy Ridley przyciąga stonowaną kreacją bez żadnych fajerwerków. Jej Fran początkowo nie wzbudza żadnych emocji, będąc jedną z nudniejszych postaci, jakie pojawiły się na ekranie. Z czasem jej próby nawiązania więzi stają się coraz bardziej urocze. 

Przeczytaj także: Wieloryb

„Sometimes I Think About Dying” ma w sobie ducha Sundance. Artystyczny początek wypełniony jest wyszukaną czcionką, a marzenia na jawie o umieraniu przywodzą na myśl malarską precyzję. Fran ma w sobie ciekawą rysę i czasami przypomina każdego z tych, którzy nie mogą znaleźć swojego miejsca w rzeczywistości. Niestety drugi akt zawodzi. Lambert dostarcza nam historię wypełnioną fabularnymi konceptami, w którą trudno się zaangażować. 

Tej indie komedii romantyczniej brakuje wyrazistości i wciągającej narracji. Banalność odwraca naszą uwagę i nie pozwala w pełni się zaangażować. Ridley nie jest w stanie wypełnić niedostatków scenariusza. Film, podczas którego sami zbyt często myślimy o tym, by zniknąć (umrzeć!). 

daję 5 łapek!

Related Posts

Wstrzymaj oddech to ten rodzaj horroru, który straszy tym, co niewidoczne, traumatyczne i...

Randka w  ciemno ma to do siebie, że nigdy nie wiemy, czego się spodziewać. Podobnie jest z kinem...

[DISCLAIMER: Tekst pierwotnie ukazał się w październiku 2019 roku na łamach nieistniejącego już...

Leave a Reply