Kino ukraińskie z roku na rok budzi coraz większe zainteresowanie międzynarodowych festiwali, krytyków filmowych oraz widzów. W tym roku po raz szósty spotkamy się z kinem naszych wschodnich sąsiadów. Sprawdźcie nasze TOP 5 i przekonajcie się, co warto zobaczyć na UKRAINA! Festiwal Filmowy.

Nosorożec

W przemysłowym, prowincjonalnym mieście w Ukrainie lat 90. poznajemy młodego mężczyznę o pseudonimie „Nosorożec” – agresywnego delikwenta w dzieciństwie, który w dorosłości staje się brutalnym kryminalistą. Przyglądamy się jego dorastaniu na tle kłopotów rodzinnych i miłosnych. W czasach postsowieckich, w brutalnym społeczeństwie, Nosorożec szybko pnie się po szczeblach kariery w lokalnym gangu przestępczym, ale jego awans na przywódcę nie obywa się bez druzgocących poświęceń dla jego życia i bliskich wokół niego. Jego świat się wali, a rozdzierający go wewnętrzny konflikt, przybiera na sile – ale czy Nosorożec jest w stanie znaleźć odkupienie, zanim będzie za późno?

Rywal

9-letni Roman podąża za swoją matką Oksaną, która wyjechała do nielegalnej pracy w Niemczech. Tam mieszka z Gertem, 62-letnim niemieckim wdowcem, który cierpi na cukrzycę. Gert próbuje zaprzyjaźnić się z chłopcem, ale Roman walczy o uwagę swojej matki. Nagle Oksana zaczyna chorować. Kiedy Roman zostaje sam ze swoim rywalem, okazuje się, że między chłopcem i Gertem nawiązuje się nić porozumienia, ale sprawy zaczynają się komplikować jeszcze bardziej.

Pracuję na cmentarzu

Sasha ma 35 lat i jest szefem firmy stawiającej nagrobki na cmentarzu. Przez lata pracy zakrywał się warstwą cynizmu i ironii. Każdy z jego klientów przeżywa osobistą tragedię. Pewnego dnia pojawia się jego 14-letnia córka, która chce odnowić z nim kontakt. Sasha poznaje też młodą kobietę, która właśnie pochowała swojego syna oraz samotnego starszego mężczyznę, który zamówił dla siebie nagrobek. Do tego angażuje się w walkę o władzę między „szarą eminencją” cmentarza a nowym zarządcą. Jego zdystansowana postawa powoli zaczyna ulegać przemianie. Staje się jasne, że w jego przeszłości wydarzyło się coś, z czym do tej pory nie był w stanie się zmierzyć.

Ziemia jest niebieska jak pomarańcza

Opowieść o rodzinie mieszkającej na pierwszej linii frontu w Donbasie na Ukrainie. Gdy na zewnątrz panuje chaos i słychać bombardowania, Anna – samotna matka – próbuje stworzyć w domu bezpieczną, pełną życia i nadziei przystań dla czwórki swoich dzieci. Rodzina kocha kino i kręci film inspirowany własnym codziennym życiem w trakcie trwającej wojny. Jaką moc ma magiczny świat kina podczas wojennej katastrofy? Jak zobrazować wojnę poprzez fikcję? Czy sztuka jest najlepszym sposobem na zachowanie człowieczeństwa w kompletnie odczłowieczonej rzeczywistości? Dla Anny i jej rodziny kręcenie filmów okazuje się uzdrawiającą terapią – staje się narzędziem do przemiany wojennej traumy w sztukę.

Przystanek ziemia

Radykalne, autentyczne i wrażliwe spojrzenie na radzenie sobie z emocjonalnymi zawirowaniami związanymi z oczekiwaniem na wejście w dorosłe życie. Masza (Maria Fedorczenko), Jana i Senia to trzy przyjaciółki u progu ukończenia szkoły średniej. Introwertyczna Masza postrzega siebie jako outsiderkę. Podczas gdy stara się przetrwać intensywny okres przedmaturalny, zakochuje się, co zmusza ją do opuszczenia strefy komfortu.

źródło: materiały prasowe

About the Author
Related Posts

Powiedzieć, że mam trudną relację z filmami Christian Petzolda, to jak nic nie powiedzieć....

To był mocny rok pod kątem aktorskich występów na dużym ekranie. Kilka z nich zostało w mojej...

Przygotowanie podsumowań roku nie należy do najłatwiejszych. Zazwyczaj toczę bitwę między...

Leave a Reply