„Wymazać siebie” pokazuje, jak młodzi ludzie są pozbawiani części tożsamości, jak ich poczucie własnej wartości zostaje zrównane z ziemią, a hasło „fake it ‘till you make it” staje się codzienną mantrą. Nikt nie może kwestionować zdania prowadzącego terapię, a pytania i wątpliwości są skutecznie pacyfikowane. Do podobnego obozu trafia Cameron Post, która na balu maturalnym została przyłapana w dwuznacznej sytuacji ze swoją najlepszą przyjaciółką. Wykluczona z rodzinnej społeczności, musi poddać się reedukacji i wyzbyć nienormatywnych zachowań. W „Złym wychowaniu Cameron Post” brzemię homoseksualnej tożsamości spoczywa na barkach oziębłych relacji z ojcem, zbytniej integracji z matką i zamiłowania do sportu. To cecha nabywana w toku wychowania, którą można skorygować poprawną edukacją.
Podobnie, jak w „Wymazać siebie” obóz dla homoseksualnej młodzieży prowadzą religijne osoby, które wierzą w moc terapii. Nastolatkowie spędzają ze sobą czas, dokopują się do traum z dzieciństwa i wyznają publicznie swoje grzechy. Upokorzenie i wstyd to codzienność, która ma prowadzić do przyjęcia nowej tożsamości. Cameron, jak i Jared kwestionują stosowane metody, stawiają pytania i dążą do autonomii myślenia, dzięki czemu udaje im się wyjść z terapii i zaakceptować siebie. Nie wszyscy mają tyle szczęścia i silnej woli, a w obu produkcjach stajemy się świadkami niszczycielskiej siły stosowanych metod.
Edgerton i Akhavan zwracają uwagę na ten sam problem i, pomimo tego, że przyjmują inną formę opowieści, dochodzą do takich samych wniosków. „Wymazać siebie” to dojrzała i wyważona historia poszukiwania akceptacji i zrozumienia. Jared buduje swoje życie na szczerości i odwadze, dlatego dbanie o relacje z matką i ojcem staje się główną osią historii. Dla niego najważniejsze są korzenie i zrozumienie w rodzinie. Nieco inaczej jest z Cameron, od której rodzina się odcinka. Ciotka nie reaguje na jej sygnały, że w ośrodku dzieje się coś niedobrego, dlatego dziewczyna znajduje oparcie we współtowarzyszach. „Złe wychowanie Cameron Post” zostaje ubrane w ramy teen dramai w dużej mierze mówi również o przyjaźni i uczeniu się samodzielności. Właśnie dzięki lekkiej i czasami humorystycznej formule film podbił serca jury i publiczności na festiwalu w Sundance.
Homoseksualizm nie jest chorobą ani zaburzeniem. To część tożsamości człowieka, która nie powinna podlegać żadnej terapii. „Wymazać siebie” i „Złe wychowanie Cameron Post” to dopiero pierwszy krok do kształtowania świadomości społeczeństwa o szkodliwości działań samozwańczych terapeutów. To poruszające kino o humanistycznym przesłaniu, które daje przestrzeń do dyskusji. Szczególnie, że Edgerton i Akhavan nie tworzą nachalnej i jednostronnej narracji, ale złożoną krytykę zjawiska o destrukcyjnym oddziaływaniu na drugiego człowieka pod płaszczykiem niesienia pomocy i nawracania świata.
Follow
