• Los ojos de Julia (Oczy Julii), reż. Guillem Morales (2010), Hiszpania
    – daję 7 łapek!
    Julia i Sara są bliźniaczkami. Jedna jest niewidoma. Kiedy popełnia samobójstwo, druga zaczyna osobiste śledztwo. To mroczny thriller, który nie cieszy scenariuszem najwyższych lotów, ale potrafi trzymać w napięciu.

Kadr z filmu „Oczy Julii”.


  • Las herederas (Dziedziczki), reż. Marcelo Martinessi (2018), Paragwaj
    – daję 7 łapek!
    Ciche kobiece kino. Bardzo delikatne, wrażliwe. Tytułowe dziedziczki to dwie starsze kobiety – zupełnie różne – które od lat żyją w pięknej symbiozie. Teraz wpadają w tarapaty i muszą odnaleźć się w zupełnie nowych rolach.


  • Todo sobre mi madre (Wszystko o mojej matce), reż. Pedro Almodóvar (1999), Hiszpania
    – daję 7 łapek!
    Jedno z najgłośniejszych dzieł Almodovara. Absurdalne, kontrowersyjne, poruszające. Obraz ważny społecznie, zwłaszcza te dwie dekady temu. Zdobył Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny.

Kadr z filmu „Wszystko o mojej matce”.


  • Matador, reż. Pedro Almodóvar (1986), Hiszpania
    – daję 7 łapek!
    Młodziutki Antonio Banderas w surrealistycznym szaleństwie. Tajemniczość, erotyka – nie pokazujcie tego dzieciom!

Kadr z filmu „Matador”


Przeczytaj recenzję „Kochając Pabla, nienawidząc Escobara”!

  • Los abrazos rotos (Przerwane objęcia), reż. Pedro Almodóvar (2009), Hiszpania
    – daję 7 łapek!
    Lena grana przez Penélope Cruz żyje z dużo starszym od siebie milionerem. Szanuje go, ale nie kocha. Ten z kolei zrobiłby wszystko, by ją przy sobie zatrzymać…

Kadr z filmu „Przerwane objęcia”.


  • También la lluvia (Nawet deszcz), reż. Icíar Bollaín (2010), Hiszpania, Meksyk
    – daję 7 łapek!
    Dwóch artystów i biznesmenów – reżyser i producent – zamierzają nagrać widowiskowy film o przybyciu Kolumba do Ameryki. Ma być to nowe spojrzenie na historię, które obnaży okrucieństwo europejskich podbojów. Okazuje się, że przez ostatnie pół wieku wcale nie tak wiele się zmieniło, bo i teraz rdzenni mieszkańcy muszą przeciwstawiać się uciskowi z Zachodu.

Kadr z filmu: „Nawet deszcz”.


  • Roma, reż. Alfonso Cuarón (2018), Meksyk
    – daję 7 łapek!
    Czarno-biały dramat, odgrywający się na przełomie lat 60. i 70. XX wieku w Meksyku. Nierówności społeczne, dyskryminacja płciowa. To ten film odebrał Polsce Oscara, choć Cuarón przyznał, że inspirował się „Zimną wojną” Pawlikowskiego.


  • Petra, reż. Jaime Rosales (2018), Hiszpania
    – daję 7 łapek!
    Wyważona opowieść prezentowana w rozdziałach, których nie przedstawia się nam w chronologicznej kolejności. Zastanawiamy się, domyślamy, zgadujemy – po czym otrzymujemy odpowiedzi, których się nie spodziewaliśmy. Nie jest to jednak thriller ani film akcji, nie oczekujcie fajerwerków.


Zapraszamy do śledzenia nas na Facebooku i Instagramie!


Sprawdź następną stronę!
About the Author

Radiowiec, prawnik, podróżnik. Niekoniecznie w takiej kolejności. Nade wszystko: kinomaniak.

Related Posts

„A Different Man” Aarona Schimberga z łatwością mógł stać się nowym filmowym odczytaniem „Pięknej...

Gangster składa ambitnej prawniczce propozycję nie do odrzucenia. Kobieta wyrusza na misję, która...

Piętno znanego nazwiska może ciążyć, paraliżować, bądź prowokować do działania. Simona Kossak...

Leave a Reply