– daję 6 łapek! Czym jest sztuka? Czego poszukuje artysta? I czy wszystkie manifesty – wbrew pozorom – dotyczą tego samego? Julien Rosenfeldt wykorzystał teksty najważniejszych XX-wiecznych manifestów, aby stworzyć mega-manifest, artystyczny kolaż zatopiony we współczesnych realiach. To wideo instalacja z aktorskim...
– daję 7 łapek! Fares Fares szerszej publiczności może być znany z teledysku do przeboju Lykke Li, pt. „I Follow Rivers” (wtedy także spotkał się na planie z Tarikiem Saleh). Aktora libańskiego pochodzenia oglądałam w takich filmach jak Oscarowy „Wróg numer jeden”, „System” z Tomem Hardy, „Łotr 1. Gwiezdne wojny –...
– daję 5 łapek! Kalabria – południowe Włochy. Szacuje się, że w kraju makaronu i oliwek żyje od dziewięćdziesięciu do stu dziesięciu tysięcy Romów. Kadr z filmu „Ciambra”.
– daję 9 łapek! Co wiem o Vincencie van Goghu przed seansem? Że pochodził z Holandii, jego twórczość zalicza się do postimpresjonistycznej, odciął sobie ucho, zmarł przed czterdziestką. Pamiętam kilka odsłon serii „Słoneczniki”, „Gwiaździstą noc”, „Autoportret” z 1889 roku i kilka innych obrazów, których tytułów nie...
– daję 7 łapek! Czeski humor? Nie do końca. Kandydat naszych południowych sąsiadów do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego porusza kąciki ust, ale też frasuje. Kadr z filmu „Kobieta z lodu”.
– daję 6 łapek! Dan Chisu, podobnie jak Cristi Puiu, bierze na warsztat rumuńską rodzinę. Przygląda się jej w krzywym zwierciadle. Portretuje świat w mikroskali, skupiając się na wzajemnych animozjach i zatargach z przeszłości, aby opowiedzieć o podejściu do życia starego i młodego pokolenia, zachwycie Zachodem i...
– daję 6 łapek! Spadł pierwszy śnieg. Jesienny brud zostaje przykryty. Budzą się demony. Harry Hole (Michael Fassbender) ponownie zatapia się w alkoholowym ciągu. Skandynawski policjant ze skazą, kiepski kochanek i nieobowiązkowy ojciec. To raczej nie jest wzór cnót, a mimo wszystko darzymy go sympatią. Bystry umysł,...
Autor recenzji: Patryk Kosenda – daję 3 łapki! Film przeładowany jest twórczym lenistwem. Skonsternowany widz ma prawo dopytywać: „Przepraszam, czy tu straszy?”. Oszczędzę Państwu fatygi i czasu: nie straszy, a nudzi niemiłosiernie. Kadr z filmu „Krucyfiks”.
– daję 8 łapek! To małe arcydzieło. Niech Was nie zrazi pulsująca kreska i początkowa cisza. Po kilku minutach specyficzny sposób animacji przestaje rozpraszać, a całość wymowna jest aż nadto. Zmodyfikowana wersja baśni braci Grimm trafia na listę pozycji obowiązkowych dla miłośników nietuzinkowych obrazów. Fragment...
– daję 8 łapek! Komedia o tragedii. Tragedii osobistej, ale też w szerszym wymiarze – społecznej, politycznej. Ważna historia opowiedziana w mistrzowskiej formie. Jestem bardzo na tak! Kadr z filmu „Ciao Italia!”.
– daję 6 łapek! Nowa Szkocja to prowincja Kanady zajmująca półwysep na Atlantyku o tej samej nazwie. To tam w latach 1903-1970 żyła popularna malarka Maud Lewis. Film łączy przedstawienie wątków związanych z jej prywatnością i działalnością artystyczną. Kadr z filmu „Maudie”.
– daję 8 łapek! Nic nie zapowiadało, że ten seans zakończy się szklanymi oczami. A jednak! Choć na wysoką jakość obrazu wskazywał już Kryształowy Niedźwiedź przyznany na Berlinale – Nagroda Dziecięcego Jury Generacji Kplus. Kadr z filmu „Biegnij Amelio!”.
– daję 6 łapek! Igrzyska się skończyły. Bogowie powrócili na Olimp, pozostawiając znudzonych ludzi samym sobie. Obiekty, niegdyś świadczące o świetności i dobrobycie kraju, pokrywają się kurzem, brudem i podupadają. To mały postapokaliptyczny świat, w którym nuda i beznadzieja odbierają radość codzienności. Park staje...
– daję 7 łapek! Bridget Jones 20 lat później – to właśnie nasza Aurora. Francuska wersja zdaje się mieć jednak więcej klasy i rozsądku. Jej upór i siła budzą podziw, a emocjonalne rozterki rodzą ciepły uśmiech. Kadr z filmu „50 wiosen Aurory”.
– daję 6 łapek! Film trudny w odbiorze, ale będący istotną lekcją. Kadr z filmu „Ana, mon amour”. Rumuński reżyser stosuje narrację nielinearną. Bawi się opowieścią, ukazując poszczególne jej fragmenty wyrwane z przeróżnych okresów. Sposób przedstawienia mozaiki pozbawiony jest sensownego klucza, ale całość pozostaje...
– daję 6 łapek Kino zapowiadające się niepozornie, a ostatecznie ciepło chwytające za serce. Kadr z filmu „Goodbye Berlin”.
– daję 8 łapek! Związek Radziecki i jego polityczny terror podczas rządów Stalina daleki jest od śmiechu. Ludzie giną, a przeciwnicy rządu znikają w tajemniczych okolicznościach. Towarzysze z najbliższego otoczenia Przywódcy drżą ze strachu przed jego gniewem. Jego śmierć przynosi mnóstwo trudnych decyzji i...
– daję 7 łapek! Joe Wright z teatralnym zacięciem opowiada o najmroczniejszych czasach XX-wiecznej historii. II wojna światowa trwa w najlepsze, a Wielka Brytania staje przed niezwykle ważnym wyborem, od którego zależą losy Starego Kontynentu. Premier Neville Chamberlain (Ronald Pickup) zostaje zmuszony do rezygnacji...
– daję 6 łapek! Brytyjski melodramat o miłości, której na drodze staje nieuleczalna choroba w reżyserii mistrza motion capture Andy Serkisa? To nie mogło się udać, a jednak debiutujący reżyser nie popadł w pułapki nadmiernego patetyzmu, podniosłej atmosfery i ducha poświęcenia. Pełnia życia to piękny obraz z pięknymi...
– daję 7 łapek! Sebastian Lelio nie szokuje, choć wkład kij w mrowisko poprawności, społecznej normatywności i oczekiwań. W Glorii patrzył na dojrzałą kobiecość, w Fantastycznej kobiecie przyglądał się tożsamościowym zmaganiom transseksualnej kobiety. Mówił o prawie do miłości i szczęścia. W anglojęzycznym debiucie...
– daję 8 łapek! Kruki zaczynają krążyć nad okolicą, wróble umierają a wąż wślizga się ukradkiem do pokoju studentki. Thelma jest obrazem wielowarstwowym i symboliczny, który można odczytywać na wielu płaszczyznach. Joachim Trier powrócił po anglojęzycznej produkcji do skandynawskich klimatów, gdzie chłód i emocjonalna...
– daję 8 łapek! Ponure i pochmurne Yorkshire jest świadkiem niewypowiedzianych pretensji, poczucia winy i wstydu, z którymi próbują się uporać bohaterowie filmu Clio Barnard. Ta brytyjska reżyserska, z niezwykłym wyczuciem i bolesnym dystansem, potrafi obserwować silne emocje. Uczucia, które zakorzenione w przeszłości...
– daję 7 łapek! „To piękno tego kraju. Każdego dnia możesz próbować zająć moje miejsce” mówi niemiecki kolega do Michała (Jakub Gierszał), ale nikt nie ma wątpliwości, że chłopak zawsze będzie obcym, który próbuje się zasymilować. Urszula Antoniak, która tworzy swoje filmy zagranicą, postanowiła opowieść o emigracji i...
– daję 8 łapek! Piękny, wielopłaszczyznowy film o nienawiści i miłości. Kadr z filmu „Konstytucja”. Wytworne mieszkanie, elegancka kobieta, gustowna muzyka. Katarina wychodzi i udaje się do baru. Tam – w świetle wirujących lampek – dostrzegamy, że Katarina jest przebranym za kobietę mężczyzną. Dopasowana sukienka,...
– daję 7 łapek! Sportowa rywalizacja potrafi wzbudzić ogromne emocje. Droga do sukcesu nie zawsze jest usłana różami, a filmowcy lubią sięgać po historie od zera do bohatera. Bokserskie walki, wyścigi samochodowe czy piłkarskie starcia mają swoje opowieści. Janus Metz Pedersen postanowił opowiedzieć o szwedzkiej...
– daję 8 łapek! Yorgos Lanthimos tworzy pokręcone i dziwne filmowe rzeczywistości. Emocjonalna powściągliwość kontrastuje z dosadną tematyką i przekraczaniem granic wyznaczonych norm. Grecki twórca angażuje do swojej opowieści schemat thrillera i horroru, buduje narastające uczucie grozy, aby w nieco groteskowy sposób...
– daję 6 łapek! U Michaela Haneke nie ma szczęśliwych zakończeń. Nie ma i „żyli długo i szczęśliwie”. Jego świat opiera się na bolesnej i krytycznej obserwacji kondycji człowieka wobec otaczającej rzeczywistości. Niemiecki reżyser potrafi uwypuklić nieporadność, nudę i destrukcyjne siły, które potrafią przejąć nad...
– daję 6 łapek! Egzotyka indyjskiego miasta przyciąga wzrok. Głośne, pełne ciepłych kolorów ulice i zabiegani ludzie pełni są radości. Nie widać biedy. Indie stają się piękną, nieco utopijną krainą pod dobrą opieką Wielkiej Brytanii. Stephen Frears rozpoczyna swoją filmową opowieść od stereotypowego wprowadzenia i w...
– daję 9 łapek! The Square to kino piekielnie inteligentne, wielopoziomowe, metaforyczne, ale też boleśnie dosadne w swej satyrze na sztukę, państwo opiekuńcze i męskość XXI w. Ruben Östlund poszerza pole swojego zainteresowania, wykraczając poza bezpieczną przestrzeń tytułowego kwadratu. Turysta ze swym krytyczny...
– daję 8 łapek! Romans, kryminał, dramat psychologiczny, komedia obyczajowa? Kadr z filmu „Dusza i ciało”. Zwycięzca Berlinale 2017 jest niewątpliwie obrazem nietypowym, ale tym bardziej godnym zainteresowania.