– daję 7 łapek! Chłód skandynawskich thrillerów przeplatany francuską namiętnością. Po chwilowej dezorientacji całkowicie zatapiamy się w akcję, bo dramat obyczajowy przeistacza się w pełnokrwisty thriller. Kadr z filmu „Tylko zwierzęta nie błądzą”.

 – daję 5 łapek! Anna Bronsky (Nina Hoss) pracuje w szkole muzycznej. Poznajemy ją podczas corocznej rekrutacji, kiedy wyjątkowo wpada jej w oko – a raczej w ucho – jeden z kandydatów. Pozostali członkowie komisji nie są skorzy przyjąć nastolatka do szkoły, ale Anna forsuje swoją opinię. Postanawia podjąć się...

 – daję 6 łapek! Powitanie słońca, czyli Surya Namaskara, to kluczowy element jogi. Specjaliści zalecają wykonywać to ćwiczenie z samego rana i z twarzą zwróconą ku słońcu. Dzięki takiej praktyce nie tylko wzmacniamy nasze ciało, ale też zwiększamy ilość Prany – energii życia. Można więc pomyśleć, że powitanie słońca...

 – daję 6 łapek! Kryminał, który ma nie tylko straszyć bryzgającą krwią i ekscytować ulicznymi pościgami, ale też wzbudzić refleksję o stopniowo traconych przez społeczeństwo wartościach. Nihilistyczne zaułki betonowych Chin brutalnie łamią obowiązujące normy społeczne i wyzbywają się więzi międzyludzkich. Kadr z...

 – daję 7 łapek! Elia Suleiman lubi bawić się konwencją. Opowiada o świecie, który bacznie obserwuje i mówi o nim w sposób, który wydaje mu się najodpowiedniejszy. Po raz kolejny nie tylko reżyseruje swój refleksyjny obraz, ale też sam umiejscawia siebie w kadrze. Bohaterowie filmu nie mają imion i historii. Nie dbamy...

 – daję 6 łapek! ArteKino Festival to wyjątkowy festiwal filmowy. Trwa aż miesiąc i odbywa się w całości online. Wystarczy rejestracja, aby uzyskać dostęp do filmów konkursowych. Jednym z nich jest francuski obraz „Smutna piosenka”. Na 2019 rok przypada 4. edycja tego cyfrowego festiwalu kina europejskiego. Do 31...

 – daję 3 łapki! ArteKino Festival to wyjątkowy festiwal filmowy. Trwa aż miesiąc i odbywa się w całości online. Wystarczy rejestracja, aby uzyskać dostęp do filmów konkursowych. Jednym z nich jest włoski obraz „Selfie”. Na 2019 rok przypada 4. edycja tego cyfrowego festiwalu kina europejskiego. Do 31 grudnia na...

 – daję 7 łapek! To kryminał, dramat czy komedia? Wszystko po trosze. Odpowiednia pozycja filmowa, jeżeli zależy Ci na przyjemnej rozrywce podsumowanej chwilą refleksji. Wyraziste postacie, lekki humor, intryga z kulturą w tle.

 – daję 7 łapek! Karykaturalny obraz współczesnej dyskryminacji kobiet. Jesteśmy w dalekiej Macedonii, ale równie dobrze moglibyśmy być na własnym podwórku. Przez moment wydaje nam się, że społeczno-polityczne absurdy są oderwane od rzeczywistości, ale po chwili uświadamiamy sobie, że równie niedorzeczne sytuacje...

 – daję 6 łapek! Berlinale 2019 – Złoty Niedźwiedź dla izraelskiego reżysera, pracującego we Francji. Odbierając nagrodę Nadav Lapid określił swój film jako humanistyczny i egzystencjalny, a jednocześnie będący artystycznym manifestem i celebracją sztuki filmowej. Ile w „Synonimach” osobistych doświadczeń reżysera? Czy...

 – daję 7 łapek! Czy jest sens próbować rozliczyć się z przeszłością? Warto nieustannie rozdrapywać stare rany? Czy kino powinno brać na tapet sprawy, o których wielu próbuje zapomnieć? Jaki jest cel popularyzowania kontrowersji, które niektórzy tak bardzo pragną zamieść pod dywan? A w jakiej formie najlepiej...

 – daję 7 łapek! Przez chwilę wydaje się, że „Niezbędna konieczność” to tylko zlepek bezsensownych scen. Prezenterka mówi w radiu o miłości, naga kobieta wbiega to auta i pospiesznie odjeżdża niepowstrzymana panicznym krzykiem innej, przed komisariatem policji stoi czołg, koty z naściennego kalendarza cytują frazesy o...

 – daję 7 łapek! Wyważona opowieść prezentowana w rozdziałach, których nie przedstawia się nam w chronologicznej kolejności. Zastanawiamy się, domyślamy, zgadujemy – po czym otrzymujemy odpowiedzi, których się nie spodziewaliśmy. Choć na ekranie nie ma krzyku i gwałtownych ruchów – nietrudno zorientować się, jak silne...

„Wilcze echa” pojawiły się znikąd i okazały się cudowne! To wielkie kino. Francuzi pokazali hollywoodzki rozmach. Wszystko tu gra: scenariusz, scenografia (), muzyka, postacie (François Civil, Omar Sy, Reda Kateb, Mathieu Kassovitz). Osadzona w klaustrofobicznej przestrzeni okrętów podwodnych historia to świetny...

 – daję 7 łapek! „Tranzyt” to mix smaków, rytmów, czasów i konwencji. Widzowie zostają wplątani w grę, której reguły muszą sami odkryć. Konstrukcja filmu trochę przypomina spektakl oglądany w teatrze. Bajkowy głos narratora sprawia, że produkcja może być też opowieścią sprzed lat snutą przez wuja czy...

 – daję 7 łapek! „Bienvenue à Marly-Gomont” przywodzi na myśl „Jesień we Francji” – późniejszą produkcję także przedstawiającą bolączki czarnej rodziny, której niełatwo przystosować się do białej francuskiej rzeczywistości. Film Netflixa ma jednak przewagę o tyle, że porusza się w przyjemnej konwencji przedstawiania...

 – daję 7 łapek! To film obrzydliwy, zatrważający, okrutny, wstrząsający, na wskroś zły! Nie – to film, który przedstawia ludzi na wskroś złych. Jest skrajny, drastyczny, bezkompromisowy. W pewnych częściach nie daje widzowi ani chwili wytchnienia, boleśnie kłuje kolejnymi przejawami zbydlęcenia. Reifikacja...

 – daję 7 łapek! Prostopadłe dronowe ujęcie ze znacznej wysokości. Zakrwawiona kobieta powłóczy nogami, grzęznąc w wysokim śniegu. W końcu opada bezwładnie na biały puch i konwulsyjnie się tarza. Po chwili na ekranie pojawiają się napisy końcowe. Cóż za przewrotność! Ale to dopiero początek… Kadr z filmu...

 – daję 6 łapek! Subtelność Anne Fontaine jest wyczuwalna podobnie jak w innych jej obrazach, np. „Coco Chanel” czy „Niewinnych”. Historię, która mogłaby być wulgarna lub niesmaczna – poprowadziła, nadając jej ciepło i delikatność. Jednak z drugiej strony – może paradoksalnie właśnie na tym produkcja traci? Kadr z...

 – daję 7 łapek! Czarne chmury zawisły nad romantycznym związkiem Lucie i Etienne. Chłopak szykuje się do przeprowadzki. Rozpocznie wymarzone studia na słynnej Sorbonie. Lucie (Diane Rouxel) rozpacza niczym w greckiej tragedii, kreśląc najsmutniejsze scenariusze. W Paryżu Etienne (Andranic Manet) na pewno szybko o niej...

 – daję 7 łapek! Dramat, który otarł się o nagrodę w Toronto, jest dziełem czadyjskiego reżysera. Mahamat-Saleh Haroun już prawie cztery dekady żyje we Francji. To właśnie tam tworzy, ale nie zapomina o swoim afrykańskim pochodzeniu. W najnowszym filmie na tapetę bierze problemy uchodźców z sąsiedniego państwa –...

Wiedza o tajnikach ludzkiego umysłu przydaje się w sztuce. Zarówno w literaturze, jak i w kinie. Pierre Lemaître – dyplomowany psycholog – kreśli złożone portrety osobowości w swoich powieściach i scenariuszach. W 2013 roku jedno z jego książkowych dzieł doczekało się nagrody Goncourtów, a stworzona wraz z Albertem...

 – daję 8 łapek! Pierre Lemaître napisał niezwykłą powieść, która w 2013 roku doczekała się nawet nagrody Goncourtów. Następnie pomógł ją zaadaptować na potrzeby ekranizacji i finalnie wraz z Albertem Dupontelem i doborową obsadą stworzyli niezwykle nastrojowy byt filmowy. Kadr z filmu „Do zobaczenia w...

 – daję 6 łapek! Motyw przewodni: seks. Ale nie jest wulgarnie i niesmacznie. Choć w filmie głośno o fizyczności, tak naprawdę gra toczy się o ciche i delikatne uczucia. Kadr z filmu”A może by tak trójkącik?”.

 – daję 6 łapek! Piękna, niezależna finansowo, ciesząca się popularnością, spełniona w aspekcie prywatnym i zawodowym oraz stabilna emocjonalnie. Opis ten zupełnie kontrastuje z tym, co można powiedzieć o Pauli (Laetitia Dosch). Kadr z filmu „Paryż i dziewczyna”.

 – daję 7 łapek! Ten polityczno-moralny „manifest” przede wszystkim stanowi dla mnie popis gry aktorskiej młodziutkiej debiutantki Charlotte Cétaire. Jej bohaterka jest niczym symbol, obrazujący wpływ rozgrywek politycznych na „niewinne” osoby trzecie. A także: powrót do Włoch. Kadr z filmu „Po latach”.

 – daję 6 łapek! Co myślisz, kiedy widzisz studentkę i znacznie starszego od niej mężczyznę, uprawiających seks w uniwersyteckiej toalecie? Kadr z filmu „Kochankowie jednego dnia”.

 – daję 6 łapek! To nie pierwszy raz, kiedy widzę w kinie tę samą historię. Choć motyw jest powtarzalny, film nie nudzi mnie i znowu uczy czegoś nowego. A nawet pod pewnymi względami podoba mi się bardziej niż np. bliźniaczy tematycznie „Barany. Islandzka opowieść”. Kadr z filmu „Bloody Milk”.

 – daję 7 łapek! Uwaga! Naznaczam tę recenzję magicznym znaczkiem „głupkowata komedia” i ostrzegam, że nie jest to kino dla smakoszy. Ot, zabawa na wolny wieczór. Film zwariowany, zupełnie odrealniony (choć nie sci-fi ani fantasy), z przerysowanymi postaciami i pełen absurdów. Ale trafił do mnie humor, którym posługują...

– daję 6 łapek! „Mając 17” lat to francuska próba podjęcia po raz kolejny tematu, który wciąż budzi kontrowersje. Damien i Thomas chodzą do jednej klasy. Obaj od początku wydają się być ‘inni’. To outsiderzy, nie widać wokół nich roześmianych znajomych. Cisi w szkole, odżywają dopiero w domu.