– daję 4 łapki! Szybcy i wściekli w kobiecej wersji? Niestety nie. Choć przez kilka chwil patrzymy na rozpędzone samochody i piękną kobietę, Michael R. Roskam tworzy ponurą opowieść miłosną. Niby kryminał z napadami na bank w tle. Niby opowieść naznaczona tajemnicą, ale wszystko zamyka się w ramach ciężkiego...
– daję 7 łapek! Ta historia wydarzyła się naprawdę. Podobne walki – może na mniejszą skalę – toczymy wszyscy. Bój z samym sobą, ze swoimi słabościami i strachem, z najbliższymi, z bezlitosnym losem. O miłość, pasję, trwanie w zgodzie z samym sobą. Kadr z filmu „Italian race”.
Guy Ritchie lubi takie klimaty. Intryga i przestępczość, ale koniecznie w towarzystwie sprytu i humoru. Jason Statham, Lenny McLean, Jason Flemyng, Dexter Fletcher, Nick Moran, Vinnie Jones, Steven Mackintosh i… Sting oraz nietuzinkowa ścieżka dźwiękowa!
– daję 6 łapek! Nierówna walka z emocjami osadzona w podobnie nierównej produkcji. Kadr z filmu „Powrót do Montauk”. Wydawało mi się, że zaczynam oglądać obraz trafiający w mój gust. Postacie z krwi i kości, stabilne osadzenie w konkretnej rzeczywistości. Precyzja czasu i miejsca; sensowna fabuła, której nie ma przyćmić...
– daję 6 łapek! Kino biograficzne, które nie podchodzi do swojego bohatera na kolanach, może być cenną próbą uchwycenia fenomenu postaci. Dome Karukoski opowiada o Touko Laaksonen (Pekka Strang), który, dzięki swoim rysunkom, stał się jedną z najważniejszych postaci kultury gejowskiej. Finlandczyk, walczący przeciwko...
– daję 6 łapek! Kino biograficzne, które nie podchodzi do swojego bohatera na kolanach, może być cenną próbą uchwycenia fenomenu postaci. Dome Karukoski opowiada o Touko Laaksonen (Pekka Strang), który, dzięki swoim rysunkom, stał się jedną z najważniejszych postaci kultury gejowskiej. Finlandczyk, walczący przeciwko...
– daję 7 łapek! Namaluj mi przypowieść. Użyj pastelowych barw. Niech będzie pełna słońca, zabawy i śmiechu. Ale też gorzka, cicha i smutna. I opowiedz mi ją swoim ciepłym głosem. Kadr z filmu „Louise nad morzem”. Louise nad morzem spędziła więcej czasu niż planowała.
– daję 6 łapek! Łagodna (Vasilina Makovtseva) przechodzi przez piekielne kręgi, tuła się po rosyjskiej prowincji, by w alegoryczny sposób opowiedzieć o skorumpowanym i grzesznym świecie. Siergiej Łoźnica zatapia się w dosadnym realizmie, przełamuje go sennym majakiem i brutalnie acz zbyt przewidywalnie puentuje....
– daję 6 łapek! Czym jest sztuka? Czego poszukuje artysta? I czy wszystkie manifesty – wbrew pozorom – dotyczą tego samego? Julien Rosenfeldt wykorzystał teksty najważniejszych XX-wiecznych manifestów, aby stworzyć mega-manifest, artystyczny kolaż zatopiony we współczesnych realiach. To wideo instalacja z aktorskim...
– daję 7 łapek! Fares Fares szerszej publiczności może być znany z teledysku do przeboju Lykke Li, pt. „I Follow Rivers” (wtedy także spotkał się na planie z Tarikiem Saleh). Aktora libańskiego pochodzenia oglądałam w takich filmach jak Oscarowy „Wróg numer jeden”, „System” z Tomem Hardy, „Łotr 1. Gwiezdne wojny –...
– daję 5 łapek! Kalabria – południowe Włochy. Szacuje się, że w kraju makaronu i oliwek żyje od dziewięćdziesięciu do stu dziesięciu tysięcy Romów. Kadr z filmu „Ciambra”.
– daję 9 łapek! Co wiem o Vincencie van Goghu przed seansem? Że pochodził z Holandii, jego twórczość zalicza się do postimpresjonistycznej, odciął sobie ucho, zmarł przed czterdziestką. Pamiętam kilka odsłon serii „Słoneczniki”, „Gwiaździstą noc”, „Autoportret” z 1889 roku i kilka innych obrazów, których tytułów nie...
– daję 7 łapek! Czeski humor? Nie do końca. Kandydat naszych południowych sąsiadów do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego porusza kąciki ust, ale też frasuje. Kadr z filmu „Kobieta z lodu”.
– daję 6 łapek! Dan Chisu, podobnie jak Cristi Puiu, bierze na warsztat rumuńską rodzinę. Przygląda się jej w krzywym zwierciadle. Portretuje świat w mikroskali, skupiając się na wzajemnych animozjach i zatargach z przeszłości, aby opowiedzieć o podejściu do życia starego i młodego pokolenia, zachwycie Zachodem i...
– daję 6 łapek! Spadł pierwszy śnieg. Jesienny brud zostaje przykryty. Budzą się demony. Harry Hole (Michael Fassbender) ponownie zatapia się w alkoholowym ciągu. Skandynawski policjant ze skazą, kiepski kochanek i nieobowiązkowy ojciec. To raczej nie jest wzór cnót, a mimo wszystko darzymy go sympatią. Bystry umysł,...
Autor recenzji: Patryk Kosenda – daję 3 łapki! Film przeładowany jest twórczym lenistwem. Skonsternowany widz ma prawo dopytywać: „Przepraszam, czy tu straszy?”. Oszczędzę Państwu fatygi i czasu: nie straszy, a nudzi niemiłosiernie. Kadr z filmu „Krucyfiks”.
– daję 8 łapek! To małe arcydzieło. Niech Was nie zrazi pulsująca kreska i początkowa cisza. Po kilku minutach specyficzny sposób animacji przestaje rozpraszać, a całość wymowna jest aż nadto. Zmodyfikowana wersja baśni braci Grimm trafia na listę pozycji obowiązkowych dla miłośników nietuzinkowych obrazów. Fragment...
– daję 8 łapek! Komedia o tragedii. Tragedii osobistej, ale też w szerszym wymiarze – społecznej, politycznej. Ważna historia opowiedziana w mistrzowskiej formie. Jestem bardzo na tak! Kadr z filmu „Ciao Italia!”.
– daję 6 łapek! Nowa Szkocja to prowincja Kanady zajmująca półwysep na Atlantyku o tej samej nazwie. To tam w latach 1903-1970 żyła popularna malarka Maud Lewis. Film łączy przedstawienie wątków związanych z jej prywatnością i działalnością artystyczną. Kadr z filmu „Maudie”.
– daję 8 łapek! Nic nie zapowiadało, że ten seans zakończy się szklanymi oczami. A jednak! Choć na wysoką jakość obrazu wskazywał już Kryształowy Niedźwiedź przyznany na Berlinale – Nagroda Dziecięcego Jury Generacji Kplus. Kadr z filmu „Biegnij Amelio!”.
– daję 6 łapek! Igrzyska się skończyły. Bogowie powrócili na Olimp, pozostawiając znudzonych ludzi samym sobie. Obiekty, niegdyś świadczące o świetności i dobrobycie kraju, pokrywają się kurzem, brudem i podupadają. To mały postapokaliptyczny świat, w którym nuda i beznadzieja odbierają radość codzienności. Park staje...
– daję 7 łapek! Bridget Jones 20 lat później – to właśnie nasza Aurora. Francuska wersja zdaje się mieć jednak więcej klasy i rozsądku. Jej upór i siła budzą podziw, a emocjonalne rozterki rodzą ciepły uśmiech. Kadr z filmu „50 wiosen Aurory”.
– daję 6 łapek! Film trudny w odbiorze, ale będący istotną lekcją. Kadr z filmu „Ana, mon amour”. Rumuński reżyser stosuje narrację nielinearną. Bawi się opowieścią, ukazując poszczególne jej fragmenty wyrwane z przeróżnych okresów. Sposób przedstawienia mozaiki pozbawiony jest sensownego klucza, ale całość pozostaje...
– daję 6 łapek Kino zapowiadające się niepozornie, a ostatecznie ciepło chwytające za serce. Kadr z filmu „Goodbye Berlin”.
– daję 8 łapek! Związek Radziecki i jego polityczny terror podczas rządów Stalina daleki jest od śmiechu. Ludzie giną, a przeciwnicy rządu znikają w tajemniczych okolicznościach. Towarzysze z najbliższego otoczenia Przywódcy drżą ze strachu przed jego gniewem. Jego śmierć przynosi mnóstwo trudnych decyzji i...
– daję 7 łapek! Joe Wright z teatralnym zacięciem opowiada o najmroczniejszych czasach XX-wiecznej historii. II wojna światowa trwa w najlepsze, a Wielka Brytania staje przed niezwykle ważnym wyborem, od którego zależą losy Starego Kontynentu. Premier Neville Chamberlain (Ronald Pickup) zostaje zmuszony do rezygnacji...
– daję 6 łapek! Brytyjski melodramat o miłości, której na drodze staje nieuleczalna choroba w reżyserii mistrza motion capture Andy Serkisa? To nie mogło się udać, a jednak debiutujący reżyser nie popadł w pułapki nadmiernego patetyzmu, podniosłej atmosfery i ducha poświęcenia. Pełnia życia to piękny obraz z pięknymi...
– daję 7 łapek! Sebastian Lelio nie szokuje, choć wkład kij w mrowisko poprawności, społecznej normatywności i oczekiwań. W Glorii patrzył na dojrzałą kobiecość, w Fantastycznej kobiecie przyglądał się tożsamościowym zmaganiom transseksualnej kobiety. Mówił o prawie do miłości i szczęścia. W anglojęzycznym debiucie...
– daję 8 łapek! Kruki zaczynają krążyć nad okolicą, wróble umierają a wąż wślizga się ukradkiem do pokoju studentki. Thelma jest obrazem wielowarstwowym i symboliczny, który można odczytywać na wielu płaszczyznach. Joachim Trier powrócił po anglojęzycznej produkcji do skandynawskich klimatów, gdzie chłód i emocjonalna...
– daję 8 łapek! Ponure i pochmurne Yorkshire jest świadkiem niewypowiedzianych pretensji, poczucia winy i wstydu, z którymi próbują się uporać bohaterowie filmu Clio Barnard. Ta brytyjska reżyserska, z niezwykłym wyczuciem i bolesnym dystansem, potrafi obserwować silne emocje. Uczucia, które zakorzenione w przeszłości...